เด็กนักเรียนโรงเรียนบ้านนอกสมัยอยู่ ชั้น ป.6 มีคุณครูประจำชั้น คือ คุณครูพรนภา แซ่อึ้ง คุณครูมักจะสอนเสมอว่า ให้เป็นคนดีของพ่อแม่และสังคม มีความซื่อสัตย์ ใช้ความขยันหมั่นเพียรและความอดทนในการร่ำเรียนหนังสือ สิ่งเหล่านี้ได้ถูกปลูกฝังมาตั้งแต่เด็กและนำมาใช้ติดตัวตลอดการเรียนจนเรียนจบในระดับปริญญา คำสอนของคุณครูในสมัยนั้นเป็นส่วนหนึ่งสำคัญที่ทำให้ผมประสบความสำเร็จไม่ว่าด้านการเรียนหรือด้านกิจกรรม ด้านการเรียน ผมเรียนจบทางด้านกายภาพบำบัดบัณฑิต ซึ่งพร้อมที่จะออกไปรับใช้สังคมตามคำสอนของคุณครู ทุกครั้งที่มีปัญหาด้านการเรียนไม่ว่าจะเรียนชั้นไหนหรือปีไหน คุณครูจะเป็นที่ปรึกษาที่ดีที่สุดสำหรับผมอยู่เสมอ คุณครูจะคอยให้กำลังใจและถามไถ่สาระทุกข์สุขดิบอยู่เป็นนิจ ด้านกิจกรรม คุณครูเป็นตัวอย่างให้กับผมในเรื่องของความเป็นผู้นำ กล้าคิดกล้าทำในสิ่งที่ถูกต้อง สิ่งที่ได้เห็นคุณครูวันนั้นส่งผลให้ผมกล้าที่จะก้าวขึ้นเป็นนายกสหพันธ์นิสิตนักศึกษากายภาพบำบัดแห่งประเทศไทย ปี 2553 และกล้าที่จะนำพานิสิตนักศึกษากายภาพบำบัดของประเทศไทยเข้าไปร่วมทำกิจกรรมกับนิสิตนักศึกษากายภาพบำบัดในระดับเอเชียเป็นปีแรก คุณครูจะสอนเสมอว่าสิ่งไหนเป็นสิ่งที่ดีให้ทำให้เต็มที่
ครั้นหวนนึกถึงเด็กนักเรียนชายคนหนึ่งตัวป๋อมแป๋มมอมแมม ก็คงไม่มีใครคิดว่าในปัจจุบันจะกล้าคิดกล้าทำและทำได้ประสบผลสำเร็จถึงเพียงนี้ แต่เมื่อย้อนกลับไปดูเบื้องหลังจริงๆแล้วจะพบว่า ความสำเร็จที่ได้มาเพราะมีคุณครูที่รักยิ่งเป็นแบบอย่างให้ได้เจริญรอยตามจนสำเร็จผลนั่นเอง
กภ.กิจชนะ แก้วแก่น
นักศึกษากายภาพบำบัดระดับปริญญาโท
คณะเทคนิคการแพทย์ มหาวิทยาลัยขอนแก่น
21 สิงหาคม 2554
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น